Çevre Mühendisliği Besi Yerleri canlı mikro organizmaları izole olarak saf kültür halinde üretmek için hazırlanırlar. Besi yerleri canlı ortalar ve cansız ortamlar olarak ikiye ayrılır. Çevre Mühendisliği uygulamalarında genellikle cansız besi yerleri kullanılmaktadır. Mikro organizmalar doğal koşullarda gelişebilmek için bir çok organik ve inorganik maddeye gereksinim duyarlar. Bizler bu maddeleri besi yeri içerisinde bulunmasını sağlayarak mikroorganizmaların rahatlıkla gelişebilecekleri bir ortam hazırlamalıyız.
Bizlerin hazırlayacağı besi yerleri genellikle sentetik besi ortamlarıdır. Mikro organizmaların besi yerlerinde rahatlıkla gelişerek üreye bilmeleri için elverişli olmalıdır ayrıca besi yerinin sıcaklı, ph gibi faktörler yanında su, organik, inorganik maddelerde içermesi gerekmektedir.
Besi ortamının izole edilmesi de girişimlerin engellenmesi için önemlidir. Ayrıca saydamlık ve yoğunluk gibi bir takım temel özellikleri karşılaması gerekmektedir. Mikroorganizma türlerine göre gerekli olan besin türlerinde değişiklik göstermektedir. Örnek olarak patojen bakterilerin gelişmemiş sentez yetenekleri nedeni ile bu tür mikroorganizmalar kompleks maddelere ihtiyaç duyarlar.
Genel olarak besi yerlerinde polipeptit, dipeptit, ve aminoasit içeren pepton azot sağlayıcı olarak kullanılır. Karbon kaynağı olarak ise, parçalanan bilen karbonhidrat yada atmosferdeki karbondioksit kullanılır. Tüm bu koşulların yanında mikroorganizmaların sağlıklı bir şekilde üreye bilmeleri için, sodyum, fosfor ve kükürt gibi elementler ve bazı amino asitlerde bulunmalıdır. Bu tarz besi yerleri ya deney sahibi tarafından hazırlanır yada ticari olarak üretim yapan üreticilerden tedarik edilir.
Besi yerleri bir çok grupta incelenebilir, bu gruplar besi yerinin yapılış tarzına, kullanım amacına, ve bileşimlerine göre sınıflandırılabilir. Besi yerleri genel ve özel besi yerleri olarak öncelikle ikiye ayırmak mümkündür. Genel besi yerleri ise katı besi yerleri ve sıvı besi yerleri olarak da ikiye ayrılır. Özel besi yerleri ise, selektif besi yerleri, difransiyel besi yerleri, zenginleştirilmiş besi yerleri, biyokimyasal özellik tespiti için kullanılan besi yerleri, özel amaçlı besi yerleri ve sentetik besi yerleri olarak altıya ayrılır.